Zondagochtend ben ik als eerste beneden. Er moeten varkens uitgebeend worden. Bernardo heeft al koffie en een neutje op. Ik weiger. ’s Ochtends een borrel lijkt mij geen goed idee. Koffie en boterhammen volstaan. De varkens die onder de veranda hingen zijn voor het slapen gaan horizontaal gehangen. Dat slaapt wat prettiger. Zondagochtend gaan ze weer verticaal voor het uitsnijwerk. Juan heeft hangende al voorwerk verricht. Filets en haas los gesneden. En ook de organen (longen, hart, lever) hangen apart aan het plafond te bungelen. Gisteravond liep ik er nog tegenaan na een bezoekje aan het kleine kamertje.
Tja 10 jaar Haccp en Cokz (hygiene controle richtlijn respectievelijk controleorganisatie) gaat in je genen zitten, dus vond ik het geen raar idee om een hygiëneschort mee te nemen. Dat ik daarmee uit de toon viel vond ik dan wel een beetje raar. Maar goed aan het einde van de dag kon ik zonder verkleden naar de afterparty. Van Bernardo’s trui kon je een soepje trekken. En mochten er onvermoede rampen plaatsvinden dan was er in zijn baard nog een noodrantsoentje te vinden.
Het Stabat Mater van Pergolesi wordt opgezet.
Naast het kruis, met schreiende ogen
Stond de moeder, diep bewogen
Toen de Zoon te sterven hing,
En haar door het zuchtend harte,
Overstelpt van wee en smarten,
't Zevenvoudig slagzwaard ging.
Zonder blasfemisch te willen te zijn; bepaalde raakpunten zijn er wel. Bernardo’s zus komt ook helpen. Met devotie worden de delen versneden. Met zijn drieën hakken, zagen, en snijden we de varkens aan diggelen. De filets in stukken of lapjes, het mooi buikspek in dikke plakken. Het dunne spek en de mindere delen gaan in een bak voor de worsten en de balkenbrij. De schouders worden uitgebeend. De hammen gaan in zijn geheel naar de drogerij. De ribben worden ontvleesd. Later in de ochtend sluiten Rosa en Fernando aan. Zij maken de massa voor de worsten.
Rond het middaguur hangen alleen de touwen nog aan de balken. En de droeve klanken van het Stabat Mater in de vallei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten